വാപ്പച്ചീടെ ഇച്ചിക്കഷ്‌ണം..!

ഫിബ്രവരി പതിമൂന്നിന് പുറപ്പെടാനായിരുന്നു ആദ്യം പ്ലാന്‍ ചെയ്തിരുന്നതെങ്കിലും പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു വിവാഹത്തിനു കൂടേണ്ടതിനാല്‍ യാത്ര പത്ത് ദിവസം മുന്‍പേയാക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചുറപ്പിക്കുകയും എമിരേറ്റ്സ് എയര്‍ലൈന്‍സ്‌ന്റെ ദുബായ്‌- കോഴിക്കോട് സെക്റ്ററില്‍ ടിക്കറ്റ് ഏര്‍പ്പാടാക്കുകയും ചെയ്ത ശേഷം ബോസിന് മുമ്പിലെത്തി സോഫയില്‍ കാലും നീട്ടിയിരുന്നു കാര്യമങ്ങവതരിപ്പിച്ചു.

പറഞ്ഞതൊന്നും ദഹിക്കാത്ത മട്ടില്‍ സൈഡ് ടേബിളില്‍ നിന്നും ബിസ്ക്കെറ്റെടുത്ത് വായിലിട്ട്, പ്ലാവില ചവക്കുന്ന ആട്ടിനെപ്പോലെ ചവച്ചരച്ച് യുവതുര്‍ക്കി മൂളാനും മുരളാനും തുടങ്ങി. 'താന്‍ പോയാല്‍ കമ്പനിയുടെ കാര്യങ്ങള്‍ കുഴഞ്ഞു മറിയുമല്ലോ' എന്ന ഭാവത്തിലാണ് മൂപ്പരുടെ നോട്ടം.

'ഞാന്‍ പോയാലും കമ്പനി മുന്നോട്ടു കുതിക്കുമെന്ന' ധീരമായ മറുനോട്ടം കൊണ്ട് നേരിട്ടെങ്കിലും അദ്ദേഹം തര്‍ക്കിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു.

"അറിയാലോ. എനിക്ക് മൂന്നാഴ്ച്ചക്കകം തിരിച്ചു കാനഡയിലെത്തേണ്ടതാണ്. താന്‍ പെട്ടെന്നിങ്ങു പോന്നേക്കണം. മൂന്നിനു പൊയ്ക്കോ. പക്ഷെ 22നു ഇവിടുണ്ടാവണം.."

"നടപ്പില്ല ബോസ്. മിനിമം മുപ്പതു ദിവസേങ്കിലും എനിക്കുവേണം. അതുവരെ ബോസിവിടെ നിന്നേപറ്റൂ..."

"ഇടയ്ക്കിടെ താന്‍ ഏഴും എട്ടും ദിവസത്തെ ലീവിനു നാട്ടിപ്പോകുന്നുണ്ടല്ലോ. പോരാത്തതിന് തന്റെ മദര്‍ ഇവിടേയ്ക്ക് വരാറുമുണ്ട്. പിന്നെന്തിനാ തനിക്കിത്രേം ദിവസം?"

"ബോസ്, പറഞ്ഞല്ലോ. ഇത്തവണ പോയിട്ട് ഒരുപാട് വര്‍ക്കുണ്ടവിടെ. മുപ്പതു ദിവസത്തെ ആനുവല്‍ ലീവിന് പോയിട്ട് ഇരുപതു ദിവസം കൊണ്ട് വരുന്നോനാ ഞാന്‍. ഇത്തവണ അത് പറ്റില്ല. മാത്രല്ല, മോന്റെ ചേലാകര്‍മ്മം (circumcision) ചെയ്യാനുണ്ട്. ഒക്കെക്കൂടി എങ്ങനേം ഒരുമാസം നിന്നേ പറ്റൂ.."

"ചേലാകര്‍മ്മം ചെയ്യുന്നത് ഡോക്ടറല്ലേ താനല്ലല്ലോ? പിന്നെന്തിനാ താനവിടെ?"

"മോന്റെ തന്ത എന്ന നിലക്ക് ആ കര്‍മ്മത്തിന് ഞാന്‍ കൂടിയേ തീരൂ.."

"എടോ, തന്റേതു ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ? തന്നെക്കണ്ടാലറിയാലോ ഇല്ലെന്ന്.."

"ഉവ്വ് ബോസ്. കാണണോ..?"

തൊണ്ടിമുതല്‍ തെളിവുസഹിതം പുറത്തെടുക്കാനായി കൈകള്‍ ഞാന്‍ അരയിലുറപ്പിച്ചു.

തര്‍ക്കിച്ചാല്‍ ഈ കുരുത്തംകെട്ടവന്‍ ഇതല്ല ഇതിനപ്പുറവും ചെയ്യുമെന്നറിയാവുന്ന യുവതുര്‍ക്കി പുരികമുയര്ത്തി പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

"എഡോ, തന്റെ സന്തോഷം എന്റേത് കൂടിയല്ലേ. തനിക്ക് ഞാന്‍ നാല്‍പ്പതു ദിവസം തന്നിരിക്കുന്നു. താന്‍ വന്നിട്ടേ ഞാന്‍ പോകൂ. എന്താ പോരെ..?"

സന്തോഷംകൊണ്ടെന്റെ രോമങ്ങള്‍ ചെങ്കോടിപോല്‍ പാറിപ്പറക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ഞാനെഴുന്നേറ്റുചെന്ന് ബോസിന്റെ മൂര്‍ദ്ധാവിലൊരുമ്മ കൊടുത്തതും സൈന്‍ ചെയ്യിക്കാനുള്ള ഡോക്യുമെന്റ്സുമായി സെക്രെട്ടറി ഡോര്‍ തുറന്നു വന്നതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. ഫയല്‍ കയ്യില്‍ വാങ്ങുന്നതിനിടയില്‍ അയാളൊരു കള്ളച്ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കിപ്പറഞ്ഞു.

"ഒരെണ്ണം ഇവള്‍ക്കും കൊട്. ആവശ്യം വരുമ്പോള്‍ തിരിച്ചുവാങ്ങാലോ..." എന്നിട്ട് എന്നത്തേയും പോലെ വലിയ വായില്‍ അലറിച്ചിരിച്ചു.

'എന്താടീ, വേണോ..?' എന്നര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഞാന്‍ അലീനയെ നോക്കി.

കിട്ടിയാല്‍ തരക്കേടില്ലെന്ന മട്ടിലാണവളുടെ നില്‍പ്പ്.

പക്ഷെ ഞാന്‍.., നിഷ്കളങ്കനും നിഷ്ക്കാമ കര്‍മ്മിയും, നിസ്തുലനും നിസ്സ്വാര്‍ത്ഥനും, നിര്‍മ്മലനും നിരുപമനും, നിസ്സീമനും നിസ്സാരനും, നിഷേധിയും നിരാശയില്ലാത്തവനും, നിര്‍ഭയനും നിര്‍ലജ്ജനും, നീതി നിര്‍വാഹകനും നിയമാനുസാരിയും, നിസ്സംശയ വിശ്വാസിയും നിശാകാമുകനും, നിതംബനിദ്രനും നിദ്രാവിഹീനനും, നിരപരാധിയും നിത്യാഭ്യാസിയും, നിഗൂഡചിന്തകനും നിരുപദ്രവകാരിയും, നിത്യഹരിത പ്രേമിയും സര്‍വ്വോപരി നിരാലംബസ്നേഹിയുമായ കണ്ണൂരാന്‍ ഇന്നേവരെ ഒരന്യപെണ്ണിന്റെയും ട്രിപ്പിള്‍ എമ്മിലേക്ക് (MMM) അഥവാ മുഖത്തോ മറുഭാഗത്തോ മാറിടത്തിലേക്കോ ആത്മാര്‍ഥമായി നോക്കിയിട്ടില്ല. ഹും.. പിന്നല്ലേ ഇവള്‍ !

ഞാന്‍ ക്യാബിനിലെത്തി ശ്രീമതിയെ വിളിച്ചു.

"എടീ, ഒരു സന്തോഷവാര്‍ത്തയുണ്ട്.."

"എന്താ, ഇങ്ങളെ ഇച്ചി പിന്നേം പൊള്ളിയോ..!"

"അതെല്ലെടീ, പെട്ടെന്ന് ഒരുങ്ങിക്കോ. നാട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെടാനിനി അധിക സമയീല്ല.."

"ന്റെ ബദ്രീങ്ങളെ.. ചോറും കറിയും അടുപ്പത്താ. മോനെ ഇപ്പളാ ഒറക്കിയെ. അലക്കാനുള്ളതൊക്കെ മെഷീനിലിട്ടും പോയി. ഞാന്‍ കുളിച്ചിറ്റില്ലാ. ഇങ്ങക്കിത് രാവിലെ പോകുമ്പോ പറഞ്ഞൂടാരുന്നോ..?"

"എടീ മരക്കിഴങ്ങേ, ഇപ്പം തന്നെ പോകുന്നൂന്നല്ല, അടുത്ത മാസം മൂന്നിനു പോകുന്ന കാര്യാ പറഞ്ഞത്.. നീ ആവശ്യോള്ള സാധനങ്ങളുടെ ലിസ്റ്റൊണ്ടാക്ക്. ഇനി ഒരാഴ്ചയേ ഉള്ളൂ.."

നാട്ടിലെത്തി രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞിട്ടും കുടുംബവീടുകളില്‍ സന്ദര്‍ശനം പൂര്‍ത്തിയാക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. അത്രെയേറെ ബന്ധുക്കള്‍ അങ്ങിങ്ങായ്‌ ചിതറിക്കിടപ്പുണ്ട്. എന്റെ സ്വന്തക്കാര്‍ കണ്ണൂരിലാണെങ്കില്‍ ഭാര്യാ ബന്ധുക്കള്‍ മൊത്തം തലശ്ശേരിയിലാണ്. രണ്ടിടങ്ങളിലും കറങ്ങിത്തിരിഞ്ഞു നടുവൊടിഞ്ഞു.

ഞങ്ങള്‍ എത്തിയതിന്റെ മൂന്നാം ദിവസം കാദര്‍കുട്ടി സാഹിബ് ബാന്‍ഗ്ലൂരിലേക്ക് തിരിച്ചുപോയി.

ബഹുമാന്യ പിതാശ്രീയുടെ സ്ഥാപനങ്ങളില്‍ ചെന്ന് 'ഹാജ്യാരുടെ മൂത്തോന്‍ കേമനാന്നു' പറയിപ്പിക്കലായിരുന്നു എന്റെ പ്രധാന ലക്‌ഷ്യം. വൈകുന്നേരങ്ങളില്‍ കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം പറമ്പത്ത് ചെന്ന് ഇളനീരിട്ട് അതില്‍ പൂവന്‍പഴവും അവിലും കുഴച്ച് ശാപ്പിടുന്ന പഴയ ശീലം ആവര്‍ത്തിച്ചു.

പതിവുപോലെ സാഹിബിന്റെ ക്ഷണം സ്വീകരിച്ച് ബാന്ഗ്ലൂരിലെക്കൊരു ഉല്ലാസയാത്ര. നാല് ദിവസത്തെ കറക്കംകഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചെത്തിയത് ചുമയും പനിയുമായിട്ടായിരുന്നു! ഡോക്ടറെ കാണിച്ചില്ല. പകരം ഭാര്യവീട്ടില്‍ പോകാതെ ഉമ്മയുടെ പുന്നാരമോനായി കണ്ണൂരില്‍തന്നെ ചുരുണ്ട്കൂടിക്കിടന്നു.. ഇതിനിടയില്‍ രസകരമായോരനുഭവമുണ്ടായി. വീട്ടിലെ ലാന്റ് ഫോണിലേക്ക് വന്നൊരു കോള്‍ നീട്ടി ഉമ്മ പറഞ്ഞു.

"എടാ, കുട്ടീക്ക വിളിക്കുന്നു. നീ വന്നിട്ട് അത്രടം പോയില്ലാന്നു..!"

മൈ ഗോഡ്‌! എനിക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നി. വന്ന വഴി മറക്കരുത്. ഒരു പോസ്ടിട്ടാല്‍ മൂന്നും നാലും തവണ വന്നു കമന്റിടുകയും പ്രോല്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നയാളാണ്. മലയാള ബൂലോകത്തെ കാരണവര്‍ . മലപ്പുറത്തിന്റെ മാണിക്യം! ഞാന്‍ ഫോണ്‍ വാങ്ങി ഒറ്റ ശ്വാസത്തില്‍ കത്തിക്കയറി.

"കുട്ടീക്കാ, തീര്‍ച്ചയായും ഞാനങ്ങോട്ടു വരും. ഹംസക്കാനെയും ഹാഷിമിനെയും, പറ്റിയാല്‍ അപ്പച്ചനെയും കാണണം. ഇവിടുള്ള കുമാരനെയും ഹാരൂനിക്കയെയും ശാന്ത, ലീല ചേച്ചിമാരേയും കാണണോന്നും പൂതിയുണ്ട്. നിങ്ങളെ ബ്ലോഗിനും മിന്നു മോള്‍ക്കും കേട്ട്യോള്‍ക്കും സുഖല്ലേ..?"

മറുപടിക്കായ്‌ കാത്തുനിന്ന എന്നെത്തേടിയെതിയത് പരിചിത ശബ്ദത്തില്‍ പച്ചത്തെറികളായിരുന്നു..!

"പ്ഫ! ഹിമാറെ.. ബലാലേ.., ഇന്‍ക്ക് പനിയാന്നേ അയ്ശു പറഞ്ഞുള്ളൂ.. അത് തലച്ചോറിക്കേറി പിരാന്തായീന്ന്ന്നു ഞാങ്കരുതീല. . ഇന്‍ക്കെന്നെ മനസ്സിലാവാണ്ടായി ല്ലേ ഹമുക്കെ.."

ബാക്കി കേള്‍ക്കുംമുന്‍പേ ഫോണ്‍ ഞാന്‍ ഉമ്മാക്ക് കൊടുത്തു. വിളിച്ചത് ഉമ്മാന്റെ ബന്ധത്തില്‍പ്പെട്ട ഹുസ്സന്‍കുട്ടീക്കയായിരുന്നു! ആകെ ചമ്മി വശക്കേടായി. ഉമ്മാക്കും ഫാസിലാക്കും എന്നെ കളിയാക്കിക്കൊല്ലാനൊരു വിഷയം കിട്ടി. ഷെമ്രീനോട് പറഞ്ഞ് ഫാസില എന്നെ നാറ്റിച്ചു. എനിക്ക് പിടിപെട്ട പനിക്കറിയില്ലല്ലോ മൂപ്പരെ ഭാര്യ ആസ്യമ്മായി മരിച്ചിട്ട് ഏഴുകൊല്ലം കഴിഞ്ഞെന്ന്..! (മേല്പറഞ്ഞ ബ്ലോഗേഴ്സിന്റെ പേര് കേട്ടപ്പോള്‍ അവരൊക്കെ വാപ്പാന്റെ പണിക്കാരായിരിക്കുമെന്നത്രേ മൂപ്പര് കരുതിയത്‌. പോരെ പൂരം..!)

കള്ള്‌കുടിച്ചവന്‍ വാള്വെക്കുന്ന ലാഘവത്തോടെയാണ് ദിവസങ്ങള്‍ ഉതിര്‍ന്നുപോയത്. തിരിച്ചു പോകാന്‍ ഒരാഴ്ചയില്ല! ഇനിയുള്ളത് മോന്റെ സുന്നത്ത് കല്യാണമാണ്*. ഡോക്ടറെ കൊണ്ട് ചെയ്യിക്കെണ്ടെന്നും മുറിവുണങ്ങാന്‍ മരുന്നോ ഗുളികയോ വേണ്ടെന്നും പകരം 'ധാര' കോരിയാല്‍ മതിയെന്നുമാണ് വാപ്പാന്റെ നിര്‍ദേശം. അപ്രകാരം തിയതി നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ടു. അതിനായ്‌ സാഹിബിന്റെ ബംഗ്ലാവ് ഒരുങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു.

അതിരാവിലെത്തന്നെ വാപ്പയും പരിവാരങ്ങളും തലശേരിയിലെത്തി. മോനെ കുളിപ്പിച്ച് പുത്തനുടുപ്പുകളണിയിച്ചപ്പോള്‍ എന്റെ നെഞ്ചിലൊരു നെരിപ്പോടുണര്‍ന്നു. നൂറിലേറെപേരുടെ സാന്നിധ്യത്തില്‍ പാരമ്പര്യത്തിന്റെ അനിവാര്യത ആവര്‍ത്തിക്കപ്പെട്ടു. ഇന്നേവരെ മോന്റെ സാമ്രാജ്യത്തിലേക്ക് ഒരുറുമ്പിനെപോലും അടുപ്പിച്ചിട്ടില്ല. കരയിച്ചിട്ടില്ല. ഇപ്പോള്‍ ഏസിയുടെ തണുപ്പിലും അസഹ്യമായ പുകച്ചില്‍ അവനെ പൊതിഞ്ഞു. മോന്റെ നിലവിളി വായുവില്‍ തങ്ങിനിന്നു. മുറിവേറ്റത് അവനാണെങ്കിലും വേദനിക്കുന്നത് എനിക്കാണ്. നിറഞ്ഞത് അവന്റെ കണ്ണുകളാണെങ്കിലും കരഞ്ഞത് ഞാനായിരുന്നു. ഓരോ ആഘോഷങ്ങളും ഗണിച്ചെടുക്കാനാവാത്ത വേദനയുടെ അനേകം തുരുത്തുകളാണ്. വേദന! കരള്‍ പിളരുന്ന വേദന... ലഹരിപോല്‍ സിരകളെ ത്രസിപ്പിക്കുന്ന വേദന..

പൊതിഞ്ഞുകെട്ടിയ ഇച്ചിയില്‍ നിന്നും ചോര പൊടിയുന്നുണ്ട്. കൂടുതല്‍ നോക്കാനുള്ള കരുത്തില്ലാതെ ഞാനവിടം വിട്ടു. എനിക്ക് മുന്‍പില്‍ പുരുഷലിംഗം ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യമായി ഉദ്ധരിച്ചു നിന്നു!** ഞാന്‍ കണ്ണുകളമര്‍ത്തിത്തുടച്ചു.

പിറ്റേന്ന് പകല്‍

ബെഡ്റൂമിലിരുന്ന് ഓണ്‍ലൈനില്‍ ഒഫീഷ്യല്‍വര്‍ക്കുകളില്‍ മുഴുകിയിരിക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്‍. മോനിപ്പോള്‍ പൂര്‍വ്വാധികം ഉഷാറായിരിക്കുന്നു. 'ധാര' ചെയ്തു ബാന്‍ഡേജ് മാറ്റിക്കെട്ടാന്‍ വന്ന ഒസ്സാന്‍ മൊയ്ദുവിനെ ചൂണ്ടി അവന്‍ ചോദിച്ചു.

"വാപ്പച്ചീ, അയാലെന്തിനാ ന്റെ ഇച്ചി മുരിച്ചേ..?"

"മുറിച്ചതോണ്ട് മോനിപ്പോ വല്യ ആളായില്ലേ.."

"ഇച്ചി മുരിച്ചാലെ ബല്യ ആളാവൂ.."

"അതെ മോനെ. ഈ ദുന്യാവില് വല്യ ഇച്ചിയുള്ളോരാ വല്യ ആള്‍ക്കാര്. അതുകൊണ്ടല്ലേ അഹമദാജി ഉപ്പാപ്പീം കാദറുപ്പാപ്പീം വലിയ ആള്‍ക്കാരായത്.."

അവനെന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. ഇനി ഇവിടിരുന്നാല്‍ പണി നടക്കൂലെന്നെനിക്ക് തോന്നി.

മഴയിലേക്ക് മണല്‍ത്തരി എന്നപോലാണ് അവന്റെ ചോദ്യങ്ങള്‍ . ശ്രീമതിയോട് മോന്റെ സംശയങ്ങള്‍ക്ക് ഉത്തരം പറയാനേല്‍പ്പിച്ച് ലാപ്ടോപുമായി ഞാന്‍ ബാല്‍ക്കണിയിലേക്ക് പോയി.

വൈകിട്ട് വാപ്പയും ഉമ്മയും പെങ്ങളും മോനെ കാണാനെത്തി. രണ്ടിടത്തും അവനാണ് താരം. ഒരിടത്ത് അഹമദാജിയുടെ സീമന്ത പുത്രന്റെ മോനാണെന്ന ലാളന. പോരാത്തതിന് വാപ്പാന്റെ പേരാണ് അവനും! മറ്റൊരിടത്ത് കാദര്‍കുട്ടി സാഹിബിന്‍റെ C മോന്ത പുത്രിയുടെ മോനെന്ന പരിഗണനയും...

വാപ്പ അവനെയുമെടുത്ത് താഴെ സോഫയില്‍ കൊണ്ടിരുത്തി. എല്ലാവരും ചുറ്റുമിരുന്ന് അവനെ കളിയാക്കുകയാണ്. അവനാണെങ്കില്‍ ഫുള്‍ ഫോമിലും!

പെട്ടെന്നവന്‍ എല്ലാവരും കേള്‍ക്കെ ഉച്ചത്തില്‍ പറഞ്ഞു.

"അഹമദാജി ഉപ്പാപ്പാന്റെം കാദറുപ്പാപ്പാന്റെം ഫസലുക്കാക്കന്റെം (സാഹിബിന്‍റെ മൂത്തമോന്‍) ഇച്ചി മുരിച്ചിനി. പക്ഷെ വാപ്പചിന്റെ ഇച്ചി മുരിച്ചിട്ടില്ല.."

കേട്ടുനിന്നവര്‍ ഉടുതുണി പോയവരെപ്പോലെ പരസ്പരം നോക്കി. അതൊന്നും മൈന്‍ഡ് ചെയ്യാതെ അവന്‍ ബാക്കി കൂടി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു..

"നേരത്തെ ഉമ്മയാ പറഞ്ഞെ. വാപ്പച്ചിന്റെ ഇച്ചി മുരിചിട്ട്ല്ലാന്നു. പിന്നെ ദുബായീന്ന് വാപ്പച്ചി കുരുത്തക്കേട് കളിക്കുമ്പോ ഉമ്മ പരീന്നത് ഞാങ്കേട്ടതാ., ഇങ്ങളെ ഇച്ചി ഞാന്‍ മുറിക്കൂന്ന്. അപ്പൊ നേരല്ലേ., വാപ്പചിന്റെ ഇച്ചി മുരിചിട്ടില്ലാലോ...?"

ആസനത്തില്‍ തീ പിടിച്ചപോലെയായി എന്റെ അവസ്ഥ!

"ഹും. വൃത്തികെട്ടവന്‍" എന്നര്‍ത്ഥത്തില്‍ വാപ്പ എന്നെ നോക്കി. സാഹിബ് പതുക്കെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി. അവളെ അരച്ചുകുടിക്കാനുള്ള ദേഷ്യത്തിലായിരുന്നു ഞാന്‍. എന്നെപ്പറഞ്ഞാല്‍ മതി, എന്നെ മാത്രം.

(കാരണം മോന്റെ സംശയങ്ങള്‍ക്ക് ഉത്തരം പറയാന്‍ ആ മരമാക്രിയെ ഏല്‍പ്പിച്ചത് ഞാനാണല്ലോ..!)

__________________________________________________________

*(പഴമക്കാരില്‍ പ്രസിദ്ധമാണ് ഈ ചടങ്ങെന്നു കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ശരിക്കും ഒരു കല്യാണത്തിന്റെ പ്രതീതിയായിരിക്കുമത്രേ. ഓരോ പ്രദേശത്തും ഇതിനായി വിദഗ്ദരായ ഒസ്സാന്മാരുണ്ടാകും. പള്ളിയിലെ ഉസ്താദുമാരും നാട്ടിലെ കാര്ന്നോന്മാരും വട്ടം കൂടിനിന്ന് ദിക്റുകള്‍ നീട്ടിപ്പാടും. ഇതിനിടയില്‍ ഒസ്സാന്‍, കുട്ടിയുടെ ലിംഗാഗ്രം ഏകാഗ്രതയോടെ മുറിച്ചു മാറ്റിയിട്ടുണ്ടാകും!)

**(ജീവവര്‍ഗ്ഗത്തിന് ദൈവം നല്‍കിയ വരദാനമാണ് ലിംഗവും അനുബന്ധ കര്‍മ്മങ്ങളും. പ്രജനന പ്രക്രിയയുടെ പച്ചപ്പിലേക്ക് പ്രപഞ്ചം തുറന്നിട്ടിരിക്കുന്ന വാതിലുകളാണത്. മന്വന്തരങ്ങളായ് മുറിച്ചും മുറിക്കാതെയും പുരുഷന്‍ കൊണ്ടുനടക്കുന്ന ഒരമൂല്യനിധി. സ്ത്രൈണതയുടെ പൂത്തിരിയില്‍ കൊളുത്താനുള്ള ദീപശിഖ!

ഇന്ന് പക്ഷെ പലര്‍ക്കും പലപ്പോഴും പലയിടത്തും എതിരാളിക്കെതിരെ പ്രയോഗിക്കാനുള്ള സമരായുധമാണ് സ്വലിംഗം.! ചിലപ്പോള്‍ കുറ്റിക്കാട്ടില്‍ ധ്യാനനിമഗ്നനായിരിക്കുന്ന താപസന്‍. മറ്റു ചിലപ്പോള്‍ ഇരകള്‍ക്ക് നേരെ ചീറിയടുക്കുന്ന ചീറ്റപ്പുലി..

നാല് മുതല്‍ ഏഴു വരെ ഇഞ്ച് വലിപ്പമുള്ള ഒരു മാംസക്കഷ്ണമാണ് സ്ത്രീത്വത്തിന്റെ മഹനീയതയിലേക്ക് അധികാരത്തിന്റെയും അഹങ്കാരത്തിന്റെയും ചെങ്കോലായി ആണ്‍വര്‍ഗ്ഗം ഉയര്‍ത്തിക്കാട്ടുന്നത്. നീലഞരമ്പുകളാല്‍ ആവരണം ചെയ്യപ്പെട്ട എല്ലില്ലാത്തൊരവയവം സൃഷ്ട്ടിക്കുന്ന ക്രൂരതകള്‍ കണ്ടു ദൈവംപോലും ലജ്ജിക്കുന്നുണ്ടാവില്ലേ....?)

@@